Oh! Dit is een lekkertje!
Kijk, ik heb een probleem. Werkelijk. Een soort verslaving die m'n kinderen gék maakt -het is hun broodbeleg-. Ik vréét pindakaas. Zelfgemaakte pindakaas. Met als enige en heerlijke ingrediënt: geroosterde pindanoten. Oh mijn hemel. Niets, werkelijk niets, gaat boven een schep pindakaas. Zonder meer. Nog één keer. Pindakaas. Oh. Hm..
Dus, ja, ik hou ook van satésaus. Tijd voor een vegan-variantje dus! Drapeer het netjes op je cracker met cherry-tomaatjes en rucola en je hebt een toppie lunch!
Ingrediënten:
- 200g tofu (uitgelekt)
- 1el zonnebloemolie
- 200ml havermelk
- 3el pindakaas (maak er maar volle lepels van...)
- 1snuf chilipoeder
- 2tl currypoeder
- zout en peper naar smaak
How to:
- Knijp het overtollige vocht uit de tofu (met een schoon vaatdoek en een dik boek is dat zo gebeurd!)
- Verhit de zonnebloemolie in de pan.
- Verkruimel de tofu in de olie.
- Bak de tofu in 5 minuutjes krokant.
- Voeg de melk, de pindakaas en de kruiden toe. Roer goed tot het geheel indikt.
- Haal de tofusaus na het indikken van het vuur.
- Beleg je cracker met de satésalade en groentjes!
Smakelijk lunchrecept! :)
Liefde van de man gaat door de maag? Ha! De mijne ook! En lucky me, ik heb de beste kok ter wereld gewoon achter mijn kookpotten staan. Geen onzin, mijn allerliefste meneer kan koken om je vingers bij af te likken. Er is een essentieel verschil in ons kookwerk. Twee zelfs. Hoewel we beiden chaotisch aangelegd zijn, uiten we het op een totaal verschillende manier.
Mijn meneer weegt precies af, volgt elk recept tot op de letter en krijgt zo de meest fantastische dingen voor elkaar. Hij gebruikt ook wel voor elk ingrediënt een ander potje en lepel, en creëert dan weer een onvoorstelbare berg afwas. Hoera voor mij, want de proever mag ook de keuken cleanen.
Ikzelf ben de eigenzinnige van ons twee, ik werp een korte blik op het recept, check de ingrediënten in m'n koelkast en gooi alles in een potje -zonder enige vorm van afwas te veroorzaken-. Wat jullie niet weten -aha!- is dat ik dus ook vaak dingen vervolgens doorkieper in de vuilnisbak (oeps, de room moest in de dressing en niet in de saus!). Of, dat m'n fijnproever z'n neus wel eens ophaalt en zegt: "Tomaten moet je ontpitten lieverd, anders krijg je bittere tomatensaus."
Ja, ik heb de skills, hij heeft de know-how. Samen zijn we dus een kei hard duo in de keuken. Bring it on. Feestjes? Dat vinden we heerlijk. Samen koken? Daar maken we élke avond tijd voor. Jep, koken is de lijm in ons huwelijk. En uiteraard hebben we af en toe zin om elkaar in de vuilnisbak te kieperen. "Lieverd, vandaag ben je wat zuur!"
Maar goed. Om to the point te komen -ja, ik wéét het, het gaat om dat kommetje groene dampende soep op de foto- , mijn keukenprins wéét wat-ie doet, hij kan dus echt zelf recepten samenstellen waar je spontaan water van in je mond krijgt. Ook deze. Zijn recept-lezende-tijd-verdrijvende-middagen leverden dit lekkernijtje op. Iedereen glimlacht bij het proeven. Misschien toch eens denken aan een mannenrubriek op onze Handsoffmyfood-blog?
Ingrediënten:
- 400ml kokosmelk
- 450ml groentenbouillon
- 2 uien
- 2 sjalotten
- 2 teentjes knoflook
- 400g diepvrieserwtjes
- 200g verse spinazie, gewassen
- een handvol (véél) munt
- 1 limoen
- peper en zout
- olijfolie of kokosolie, wat je 't lekkerst vindt!
How to:
- Snipper de uien, de sjalot en de look héél fijn.
- Fruit ze in een scheutje olijfolie (of kokosolie).
- Stoof de spinazie erbij tot hij helemaal geslonken is.
- Doe de erwtjes in je pot en voeg de kokosmelk en groentenbouillon toe.
- Laat het geheel 10 minuten koken op een laag vuurtje.
- Doe in je blender het sap van de limoen, de munt en de soep.
- Meng goed door tot een glad geheel.
- Breng op smaak met peper en zout.
Impressionant!
