"Je leeft maar een keer", zeggen mensen vaak tegen mij. Wanneer ik die heerlijke wafel vriendelijk de deur wijs, of wanneer ik het koekje naast m'n koffie laat voor wat het is. Op m'n beste vriendin's huwelijk knikte ik vriendelijk naar de stoofvleessaus en de ijsboer laat ik passeren.
Ja, ik leef maar een keertje. En dat wil ik dus goed doen ook. Vandaag ben ik een jaar 'clean'. Ik verloor 16kg en kwam er opnieuw 6 bij. Of ik dat erg vind? Ja. Maar het is maar beter zo. Ik heb eindelijk, naar een jaar schommelen mijn ideale gezond gewicht gevonden. Minder streng dan in het begin, maar nog steeds met verregaande principes.
Of ik op dieet ben? Neen, zo weiger ik het te zien. In het afgelopen jaar heb ik me niet een keer op dieet gevoeld. Niet omdat ik de suiker skip, maar omdat ik gewoon niet wil dat suiker mijn lichaam 'binnentreedt'. Niet voor mijn gewicht, maar wel om wat het met m'n hele lijf uitzet.
Vandaag geen receptje. Vandaag een 'wat-gooi-je-in-de-vuilnisbak-bericht' (alles wat niet in het lijstje staat). Je hebt tientallen diëten, waarbij je punten of calorieën telt. Dat is niet aan mij besteed. Ik startte telkens echt erg gemotiveerd, maar vond de voldoening niet in de kleine porties, de beperkingen, de eindeloze lijstjes en gewogen kommetjes. Ik eet op het gevoel. Ik kieper 'kopjes' en 'eetlepels' samen, ik roer wat en proef. Ik kruid bij en ben tevreden.
Samen met HandsOffMyFood ging er een wereld open van groenten, kruiden, specerijen en onbekende ingrediënten. Nog elke keer denk ik in de winkel 'Hé, dat ken ik niet? Wat is dat?'
Samen met de biowinkels -die als paddenstoelen uit de grond rijzen-, ontdekte ik amarant, farro, hennepmelk en chiazaad. Je hebt géén excuus meer om deze producten 'niet' te vinden. Ze zijn overal. Vooral op Google!
