Soms, soms heb je een feestje. Een zomerfeest. Jaarlijkse traditie. En je weet dat je familie steen-goed is in dessertjes maken. En je wéét dat je dat verschrikkelijk vindt, want dat de smaak van rijstpap en tiramisu je nog zo helder voor de geest staat én je het zo waanzinnig lekker vond, dat je amper zal kunnen weerstaan.
Tenzij... tenzij je gewoon uitpakt met iets waar je zelf compleet los van kan gaan. Iets lekkers, iets knallend, iets waar iedereen toch even een stukje van wil.En toen plopte er een idee in m'n hoofd. Een raw-taart. Een paarse raw-taart. Met een krokante bodem -nootjes, natuurlijk!-, een heerlijke smeuïge toplaag -nootjes, wat anders?!- en een knallend palletje fruit.
