Wij, foodies!

Charlotte: 
 

Als je vertelt dat je bijna geen vlees of brood eet zie je vele wenkbrauwen de lucht in schieten. “Wat eet jij dan?” is meestal de vraag dat hier opvolgt. In hun ogen verander ik dan ook instant in een konijn dat altijd op zijn worteltjes knabbelt of in een geitenwollen-sokken-vrouw. Na vele nieuwsgierige neuzen in mijn lunchbox liep ik al een tijd rond met het idee om een blog hierover te starten.

 

Toen Lieselotte mij het recept van haar havermoutbroodje gaf werd het me duidelijk, wij moeten samen iets doen!

Jaren terug begon mijn dag steevast met een suikerrijk mega ongezond energiedrankje. Nu puilen mijn kasten uit van de havermout, chiazaden en andere healthy stuff.

De recepten die ik maak zijn meestal alleen met ‘echt voedsel’. Dus zo weinig mogelijk bewerkte ingrediënten maar gewoon wat moeder natuur ons geeft. Natuurlijk zitten daar ook af en toe echte cheatmeals bij zitten, i'm only human!

Voor bijna 5 jaar heb ik in de fitness geleefd, van 's morgens tot 's avonds! Ok, niet alleen om te trainen, maar dat was onze thuis. Helaas is daar nu een einde aan gekomen, maar nooit zal ik die geweldige tijd vergeten. Nu is het dus aan mezelf om thuis te blijven trainen, slik, gaat dit lukken? Volg de blog om het te weten te komen ;)

Ik ben deze blog begonnen als een flexitariër en eet nu al bijna 1 jaar een volwaardige vegetariër en ik voel met fantastisch.

 

Onze moeders vertelden ooit dat we vroeger nog samen taartjes in de zandbak hebben gebakken, nu gaat er veel meer dan zand gebakken worden bij handsoffmyFOOD!

xoxo
Charlotte

Lieselotte: 

Een klein jaar geleden besloot ik dat ik genoeg grijze muis geweest was. Ik was misschien wel mama van twee kleuters en had een drukbezet leven, maar dat was geen excuus om elke dag wortelpuree met worst te eten. Mijn lijf snakte naar nieuws! Ik vond steeds meer voldoening in vegetarisch eten en liet ook de suiker steeds meer voor wat het was.
Na het lezen van 'De Voedselzandloper'  was ik overtuigd. Het was al lang vijf voor twaalf. Als ik gezond de grens van de 30 wil oversteken moest ik aan de slag. 

Als mama had ik een blog rond moederen, maar het werd hoog tijd voor wat anders. Borstvoeding en draagdoeken behoorden immers steeds minder en minder tot mijn dagdagelijks bestaan. 
In no-time richtte ik mijn keuken anders in en gooide alles wat niet clean en healthy was door ramen en deuren. Koken had ik nooit een opgave gevonden, maar door het proeven van al die nieuwe smaken en texturen werd koken een passie. 

Vaak vind je me tot 's avonds laat terug in de keuken, nieuwsgierig als een klein meisje, voor de ovendeur. Dan kijk ik vol verwachting hoe mijn havermoutkoekjes zachtjesaan goudkleurig worden en beeld ik me in wat mijn kids er de dag nadien van zullen vinden.
Op 4 januari hakte ik een belangrijke knoop door en werd ik veganist. Daar heb ik verschillende redenen voor, zowel gezondheidsgerelateerd als milieugericht. 

Mijn droom? Een uitgebreide keuken, een hippe foodtruck en een eigen kookboek. Yes, ik heb hoge verwachtingen, maar dromen kan je niet groot genoeg doen!