MR FOODIE SPEAKS!

Ze heeft me overtuigd. Pijnlijk. (Noot van haar: "Liefje, ik overtuig je altijd!) Maar blijkbaar schrijf ik een eerste blogbericht. Om uit te schreeuwen dat plant-based voedsel lekker is. Had me dat twee jaar geleden gevraagd. En ja, ik doe het zelfs achter haar rug. Pas wanneer ik haar straks vraag om de 'concepten' (Ja, dat mapje waar alle hersenspinsels van HandsOffMyFood opgeslagen worden) te bekijken, zal ze deze Mr. Foodie-blogpost zien staan. Ze zal nog wat punten en komma's toevoegen. En met een glimlach op haar gezicht de boel nalezen. Maar dan post ze hem online.
Dé eerste Mr. Foodie-blog. Dat werd zo wat tijd. 



Noot van Miss Foodie: "Inderdaad. Waar bleef je?" 

Geen idee wie HandsOffMyFood het vaakst bezoekt. Mannen of vrouwen? Ik neem aan vrouwen. Mannen zijn net als ik. Te stoer voor veganistisch voedsel. In die veronderstelling leefde ik tot 2 jaar geleden. Maar dus, terug naar jouw kant van het verhaal.  Jullie willen graag meer healthy, clean of -say what?- vegetarisch koken thuis?
En je hebt, net als Miss Foodie, een partner en kids die hier huiverig (niet bang, néé, wij mannen zijn nooit bang!) tegenover staan? Volgens mij wil jouw Mr. Foodie elke dag zijn portie vlees op het bord zien verschijnen? Voorspelbare situatie lijkt me zo! -Boys will be boys, right?!- 

Toen Lies, -that's how I call Mademoiselle Foodie- me 2 jaar
geleden probeerde te overtuigen om geen vlees meer te eten thuis, stond ik, -koteletten-patatjes-bloemkool-man- hier zeer weigerachtig tegenover. It was a no-go! Ik moest en zou bij elke maaltijd mijn portie vlees hebben. Van vlees word je toch groot en sterk!? De maanden verstreken en ze gaf het op om mij te overtuigen. Yeah... ze is niet de enige koppige hier in huis. 
Toen ze de boeken "De voedingszandloper" en "Skinny Bitch" las, vlogen citaten uit haar 'vakliteratuur' me regelmatig om m'n oren. Wat doe je dan? We deden een poging. Doodsbang was ik... Maar, we deden het met kleine stapjes.  

Eerst skipten we het rode vlees. We kookte meermaals per week vegetarisch, en de andere dagen bestond uit gerechtjes met wit vlees en vis.
Ook werd al de frisdrank verbannen uit ons huis. Die was een beetje moeilijker, als Coca Cola addict.. Ik belandde werkelijk even in een regelrechte hel ;).
De weken verstreken en het ging steeds makkelijker. Ik kan niet anders dan het schoorvoetend toegeven. Ik werd fitter dan jaren ervoor. Jaaa... -en nu komt-ie- ik werd er zelfs een pak strakker door! 


Alsof ik nog niet genoeg inboette, kwam ZIJ -de vrouw waarvoor ik zelfs de Coca Cola in de rekken liet staan!-, alweer met een nieuw zaakje aanzetten. Koolhydraten. En toegevoegde suikers. Aaaah!
We maakten de stap om zelden nog koolhydraten te verwerken in onze gerechten en al de suiker uit ons huis te gooien. (Zie dat zeer letterlijk. Ik kreeg draagtassen vol voedsel in m'n handen geduwd en dropte het bij diegene die het hebben wou. Want. "WIJ NIET MEER", sprak ze zelfvoldaan. Ze had gewonnen. Vrouwen ook.)
En oké, ik geef het toe, het ging echter veel vlotter dan gedacht. Al moet je natuurlijk wel op de hoogte zijn van de alternatieven die je kan gebruiken. De stap naar effectief veggie en later zelf vegan werd steeds kleiner en makkelijker! -Heb ik dat echt gezegd?-

De huidige Mr. Foodie situatie? Wij eten elke dag zeer gevarieerd. Met grote dank aan jullie. Eis maar veel lekkers!  We besteden de nodige aandacht aan het product en de smaken.  Ik mis mijn stukje vlees echt niet. Maar, hé, even voor alle duidelijkheid ... Ikzelf ben geen vegetarier, en als ik zin heb in iets dierlijk... tja.. dan eet ik dat elders.

Mijn gewicht is van 95kg gezakt naar 82kg om vervolgens stabiel te blijven op 85kg. Dus dat is mooi meegenomen! Fotoshoots kunnen aangevraagd worden. Want hé, zo'n bijna-vegetarisch, koolhydraatarm en suikervrij lijf, dat is echt best oké. 

Good luck with the boys, ladies. 

X
Mr. Foodie. Of zeg maar Nick.